ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

De Ζαβού: Πριν το τέλος

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Θα σου έγραφα κάτι βαθυστόχαστες μαλακίες του τύπου «πριν το τέλος, πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη» και « εγώ που ζω για πάντα εδώ» και πόσο αγαπάς την ομάδα σου, και φτάσαμε λίγο πριν το τέλος, και ποιος θα το πίστευε και πόσο το παλεύουν μέχρι το τέλος… και παπαριές να γεμίζει το κείμενο να βγάλουμε το μεροκάματο.

Όχι!! Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα. Λίγο πριν το τέλος της κανονικής περιόδου είσαι δεύτερος χωρίς αυτό να σημαίνει και κάτι. Η αλήθεια είναι ότι έτσι όπως διαμορφώθηκαν τα δεδομένα και από το κύπελλο με Ομόνοια, Ανόρθωση και μάλλον Σαλαμίνα εκτός, η τέταρτη θέση σε πάει Ευρώπη. Τώρα να σου πω «εβίβα πρώτη» και πήγαινε κόψε εισιτήρια… συγγνώμη μεγαλώσαμε πια, οι απομμάρες είναι για άλλους.

Επίσης πριν το τέλος, απομένουν τέσσερα παιγνίδια φωτιά. Και στο τέλος της εβδομάδας τούτης, παίζεις την ΑΕΚ μια ομάδα που έχει δύο στα δύο, νίκη πάνω στην Ανόρθωση, ενίσχυσε το ρόστερ, επέστρεψαν παίκτες της, έχει και πάλι τον Ινιακέθ στον πάγκο, και φιλοδοξεί στην τελική να κάνει το ντεμαράζ. Με λίγα λόγια σούπερ δύσκολο παιγνίδι. Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα περισσότερο.

Επίσης πριν το τέλος, βρήκαμε καινούργια πράγματα ν’ ασχολούμαστε. Ο Λαφράνς λες και είναι τύπος που σ’ έκλεψε στη δουλειά ενώ και το 3-5-2 μοιάζει να είναι ότι για τον καλό χριστιανό η «Πεντάλφα».

Δεν πειράζει. Πλέον μου μοιάζει φυσιολογικό. Για σκέψου ΑΕΛ, χωρίς προβλήματα, χωρίς ανασφάλειες, χωρίς να υπάρχει κριτική, αβάσιμη ή όχι δεν έχει πια σημασία.

Σοβαρά μιλώντας, για το θέμα Λαφράνς δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερη η αντιμετώπιση σε σχέση μ’ αυτήν που έκαναν τόσο ο παίκτης όσο και ο προπονητής του. Ωσάν και το συζήτησαν, ωσάν και έδωσαν τα χέρια άντρας προς άντρα, οι δύο τους κατέληξαν στο αυτονόητο.

Ότι ο παίκτης έχει συμβόλαιο και θα το τιμήσει. Επ’ αυτού όσοι χωρίσατε, όσοι μείνατε χαρμάνια, όσοι χρωστάτε και όσοι τέλος πάντως έχετε θέματα στο σπίτι, αφήστε τον Λαφράνς και πιάστε κάτι άλλο.

Για το 3-5-2 μπορεί κανείς να συζητήσει πολλά πράγματα. Είναι αλήθεια ότι φαίνεται οι παίκτες τουλάχιστον στο επιθετικό κομμάτι να μην το έχουν αφομοιώσει, αφού η ανάπτυξη μοιάζει φτωχή ενώ κάποιες μονάδες δεν αποδίδουν αυτά που μπορούν. Από την άλλη όμως δεν παύει να είναι μια εναλλακτική λύση, όταν οι περιστάσεις το επιβάλουν. Δείχνει άμα θες και τον πλουραλισμό που επιδεικνύει φέτος η ΑΕΛ, και την προσαρμογή της ανάλογα με τα θέλω του παιγνιδιού. Δεν είναι δηλαδή το τέλος του κόσμου, ούτε και ποδοσφαιρικό έγκλημα.

Συμφωνώ πάντως ότι με τους τέσσερις πίσω, τα δεδομένα είναι καλύτερα. Η ομάδα είναι περισσότερο μες το παιγνίδι όπως και κάποιες μονάδες της.

Μιλώντας πάντως για τις μονάδες, το θεωρώ σούπερ πλεονέκτημα ότι η ΑΕΛ διαθέτει τέσσερις πρωτοκλασάτους στόπερ και ίσως κιόλας να είναι ισχυρότερη από την όποια άλλη ομάδα στη συγκεκριμένη θέση. Ο Ντόσα θυμήθηκε ότι είναι ποδοσφαιριστής, πράγμα το οποίο υπενθυμίζαμε όταν ακόμη ο αρχηγός γινόταν αντικείμενο ισοπεδωτικής κριτικής που φλέρταρε και με την προσβολή. Μπράβο του, μπράβο και στον προπονητή που τον συνέφερε.

Ο Γκοντάλ κέρδισε την εμπιστοσύνη του Κερκέζ πριν ακόμη επιδείξει το διαβατήριο του στο αεροδρόμιο Λάρνακας, ο Λαφράνς είναι παικτούρα και μακάρι να μείνει στην ομάδα, πράγμα δύσκολο ενώ και ο Τεξέιρα είναι ταλέντο που άμα δουλέψει περισσότερο η ομάδα θα αποκτήσει ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο. Στα στόπερ δηλαδή είσαι υπερπλήρης.

Άμα δε προσθέσεις ότι ο Πρότσεκ εξελίσσεται, βελτιώνεται και σε κάνει να νιώθεις μια σιγουριά, τότε πίσω δεν είναι άσχημα καθόλου τα πράγματα. Ο Πολωνός πάντως, δεν ξέρω το συμβόλαιο του αλλά το κέρδισε και με το παραπάνω. Και το καλύτερο. Με τις εμφανίσεις του διέγραψε από το μυαλό όλων τον Βοζίνια. Μαγκιά του γιατί η κουβέντα που γινόταν στις αρχές για το ποιος πρέπει να παίζει και ποιος όχι μας είχε πρήξει τα…. συκώτια.

Όπως και να χει, η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο είναι χάλια. Ούτε ανάπτυξη, ούτε ευκαιρίες, τα πλάγια εξαφανισμένα, οι κάθετες δεν βγαίνουν, η επίθεση είναι τόσο επικίνδυνη όσο ένα χάμστερ μες στο κλουβί του. Δεν φτάνουν όλα αυτά, πετάγεται ο άλλος μες στη περιοχή σου μόνος λες και είναι τα γενέθλια του και σε καρφώνει. Και ξεκινούν να σε ζώνουν τα φίδια.

Και έρχεται ο Ντούσαν, λες και είναι ερπετολόγος σε πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και τα στέλνει στον διάολο. Πάει με τέσσερις στην άμυνα, με τρεις στα χαφ και δύο στ’ άκρα και γίνεται η ομάδα κούκλα.

Σου έλεγα πριν για την πληρότητα στους στόπερ. Οι χαφ σου πέφτουν λίγοι; Δηλώνω ερωτευμένος με τον ποδοσφαιριστή Αντάμοβιτς. Τοκογλύφοι να σε απειλούν δεν τον βγάζεις από την ομάδα. Δεν υπερβάλλω αλλά άμα διακρίνω τέτοια ποδοσφαιρική σκέψη μες στο γήπεδο, λιώνω. Το μυαλό και η απλότητα που διαθέτει σαν ποδοσφαιρική οντότητα, είναι ότι πιο όμορφο μπορείς να δεις σε αθλητή. Ο μεθυσμένος δίπλα, μου λέει ότι του θυμίζει Πίρλο. Και εγώ μεταξύ ζιβανίας και κόκκινα μανιτάρια… συμφώνησα μαζί του.

Πέραν όμως του Σέρβου είναι και ο Σίλβα ο οποίος δίνει δύο ασίστ αποδεικνύοντας ότι είναι μια υπολογίσιμη μονάδα. Μπράβο και στον προπονητή αφού από τους φοιτητές που έφερε ο Μπαλταζάρ και ο Καραβίδας είναι ο μόνος που επιβίωσε. Αλήθεια εκείνος ο Αλταίρ, πήρε το πτυχίο του ή ακόμη;

Και έχει και Ντα Σίλβα και Καστανάγια και Φιντέλις και φυσικά το διαμάντι των Βαλκανίων, τον μικρό Νταβόρ. Άμα δε υπολογίσεις ότι μπορεί και ο Αγκάνοβιτς να πάρει κάποιο ρόλο στον άξονα, τότε είσαι σούπερ ντούπερ.

Εκεί που κολλάς και δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να το διαπιστώσεις είναι στην επίθεση. Άμα δεν πάρουν επιθετικό, προσωπικό θα το θεωρήσω έγκλημα. Ωραίος ο Χουράδο αλλά κάποια παιγνίδια δεν του ταιριάζουν. Και ο Μακρής προσφέρει, κερδίζοντας το σεβασμό όλων αλλά θες επιθετικό. Επιθετικό που θα πάρει την κάθετη και θα επιτεθεί φάτσα κάρτα. Άμα κιόλας δώσει όγκο στην περιοχή ακόμη καλύτερα.

Δεν χρειάζεται να είναι ψηλός, να μπαίνει και να βγαίνει μες στο κουτί χρειάζεται. Το ξαναλέω άμα δεν πάρουν επιθετικό είναι άξιοι της μοίρας τους.

Με αυτά και με αυτά η ομάδα είναι αυτό που σου έλεγα πιο πάνω κοντά στην Ευρώπη. Τώρα αν αυτοί το πιστέψουν μπορούν και να κάνουν το καλύτερο. Γιατί όχι; Πήρες δύο παικταράδες το χειμώνα, μια λύση που δεν ξέρω αν θα σου βγει, άμα φέρεις και έναν επιθετικό κλάσης, τι έχεις να ζηλέψεις;

Μη μου αρχίσεις ότι κολλάει στα ντέρμπι. Ακολουθούν πολλά τέτοια. Δεν μπορεί να φοβούνται τόσο πολύ. Και άμα ναι, που θα πάει θα ξεσκιστούν. Μόνο άμα το ρίξουν τα καταθλιπτικά θα κάνουν την χρονιά αποτυχημένη.

Το μόνο ερωτηματικό είναι τι ακριβώς ζητά ο καθένας απ’ αυτή την ομάδα. Να συνεχίσει έτσι, λάου, λάου, να αρκεστεί σ’ ένα εισιτήριο ευρωπαϊκό, να βροντοφωνάξει για πρωτάθλημα, να επικεντρωθεί στο καταραμένο κύπελλο… λίγο πριν το τέλος δεν έχει κανείς την απάντηση. Ή μάλλον ο καθένας έχει τη δικιά του.

 

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Αδέλφια Ασιάτες!!!

Αδέλφια Ασιάτες!!!

Μετά από τόσα χρόνια ανεπανάληπτων επιτυχιών και συγκινήσεων, κρίνεται ως αναγκαία η εξεύρεση ενός νέου μοντέλου.
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X