Γιώργος Λογίδης
Πολλές συγκινήσεις δεν αναμέναμε από την πρώτη αγωνιστική του νέου πρωταθλήματος και πώς να συνέβαινε κάτι διαφορετικό με τρία όλα κι’ όλα παιγνίδια και με τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου να κάνουν προπόνηση, ενόψει των ευρωπαϊκών τους υποχρεώσεων. Αν σε καλό θα τους βγει, το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα στη συνέχεια, ο χρόνος θα δείξει.
Ούτε σπουδαία πράγματα είδαμε στα τρία παιγνίδια που έγιναν και αυτό, ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενο ήταν και αυτό. Πρεμιέρα νέου πρωταθλήματος, πρώτο επίσημο παιγνίδι, ειδικά για ομάδες με πολλές αλλαγές στο ρόστερ σε σχέση με πέρσι, μάλλον αφύσικο θα ήταν να βλέπαμε πλούσιο θέαμα στο γήπεδο.
Για ξεκίνημα λοιπόν, για πρώτα παιγνίδια, φυσιολογικό το σκηνικό της πρώτης… κουτσουρεμένης αγωνιστικής. Γι’ αυτό και αχρείαστο μέχρι επικίνδυνο είναι, να προκύψουν τα πρώτα βιαστικά συμπεράσματα, πολύ περισσότερο οι πρώτες… καταδίκες. Σύμφωνοι δεν εντυπωσίασε η Ομόνοια, πως θα μπορούσε όμως να κάνει κάτι τέτοιο μια ομάδα με σχεδόν μια δεκαοκτάδα νέους ποδοσφαιριστές, με νέα τεχνική ηγεσία και αγωνιστική φιλοσοφία; Πόσο καλύτερη μπορούσε να παρουσιαστεί η Ανόρθωση, αρχίζοντας πολύ νωρίς προπόνηση – προετοιμασμένη για αρκετά επίσημα (ευρωπαϊκά) παιγνίδια, μέχρι το πρώτου του πρωταθλήματος και αναγκασμένη εδώ και αρκετές εβδομάδες να προπονείται δυσκολευόμενη να βρει αντίπαλο ακόμη και για φιλικά; Κέρδισε δύσκολα υποστηρίζουν κάποιοι η ΑΕΛ τον Ερμή, στηριζόμενοι όμως περισσότερο στις εννέα νίκες της ομάδας της Λεμεσού σε ισάριθμα φιλικά, ξεχνώντας ή αγνοώντας αυτό που πολλές φορές έχει αποδειχθεί στο γήπεδο, πως άλλο φιλικά και άλλο επίσημα παιγνίδια.
Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις και στην προκειμένη περίπτωση αχρείαστος είναι και ο ενθουσιασμός, απλά και μόνο επειδή επιτεύχθηκε η πρώτη νίκη, απλά και μόνο γιατί συνήθως το αποτέλεσμα μετρά και οι τελικές εντυπώσεις είναι αυτές που μένουν. Αχρείαστες και οι υπερβολές προς ικανοποίηση των φιλάθλων αναγνωστών, ακροατών ή τηλεθεατών...
Περί υπομονής ο λόγος και πίστωσης χρόνου. Όσο δύσκολο και αν αυτό ακούγεται όταν η σχετική αναφορά γίνεται για το κυπριακό ποδόσφαιρο. Συνήθως λειτουργώντας περισσότερο με το συναίσθημα της στιγμής, της κακιάς ή της καλής ώρας, διαμορφώνουμε άποψη και πολύ περισσότερο καταλήγουμε σε συμπεράσματα και σημαντικές αποφάσεις.
Στο κυπριακό ποδόσφαιρο, σχεδόν πάντα, κρίνουμε εκ των προτέρων και ελάχιστες φορές εκ των υστέρων. Γι’ αυτό και προπονητές έφυγαν πριν καν αρχίσουν τα επίσημα παιγνίδια, γι’ αυτό και ποδοσφαιριστές οι οποίοι στην Κύπρο χαρακτηρίσθηκαν ατάλαντοι, έκαναν αξιοπρόσεκτη καριέρα σε άλλες ομάδες και άλλα πρωταθλήματα, κάποιες φορές και πιο προηγμένα από το δικό μας.
Θα αλλάξει κάτι στο φετινό πρωτάθλημα; Θα διαφοροποιηθεί γενικότερα το σκηνικό στο κυπριακό ποδόσφαιρο; Αν κρίνουμε από τις πρώτες αντιδράσεις και τις πρώτες εκτιμήσεις, από τρία και μόνο συνολικά παιγνίδια, χλωμό φαντάζει.
Για την ακρίβεια πολύ χλωμό…
