Εύη Χριστοδούλου
Η ΑΕΛ πήγαινε στο παιχνίδι απέναντι στη Δόξα έχοντας ως μοναδικό στόχο τη νίκη. Ήξερε πολύ καλά ότι δεν είχε άλλα περιθώρια λάθους. Οι τρεις συνεχόμενες ήττες από ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ και Άρη, έφεραν αρκετή απογοήτευση και προβληματισμό στο στρατόπεδο της ομάδας, όχι μόνο για τα αποτελέσματα αλλά και για τις απογοητευτικές εμφανίσεις στα δύο τελευταία ματς.
Η Λεμεσιανή ομάδα πήρε μια σημαντική από κάθε άποψη νίκη απέναντι στην ουραγό της βαθμολογίας. Ήταν μια νίκη που την χρειαζόταν για πολλούς λόγους η ομάδα του Τόνι Κόσκελα. Μπορεί να μην εντυπωσίασε, όμως πήρε την ουσία που ήθελε. Το τρίποντο αυτό έδωσε μια βαθιά ανάσα τόσο βαθμολογικά όσο και ψυχολογικά.
Στα θετικά ήταν το γεγονός ότι η ΑΕΛ έκανε αρκετές τελικές στην αντίπαλη εστία κάτι που δυσκολευόταν να κάνει στα προηγούμενα παιχνίδια. Επιπλέον τα γκολ που βρήκε από Τζάλμα και Παπαφώτη, άφησαν μια νότα αισιοδοξίας ενόψει της συνέχειας. Δύο γκολ που τα πανηγύρισαν έντονα, αφού ήταν κάτω υπό μεγάλη πίεση και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές της ομάδας όσο δεν έρχονταν καλά αποτελέσματα.
Μια νίκη δεν σημαίνει τίποτα, αυτό που θα πρέπει να κάνει η ΑΕΛ είναι να έχει διάρκεια στα επόμενα παιχνίδια. Η νίκη με τη Δόξα ήταν το πρώτο βήμα για τους γαλαζοκίτρινους και στόχος πλέον είναι να συνεχίσουν με τρίποντο και στον εκτός έδρας αγώνα απέναντι στην ΑΕΖ.
