Θεόδωρος Τσιολάκης
Το καλοκαίρι ο Χρίστος Πουλλαΐδης έδωσε το χρίσμα στο Νεόφυτο Λάρκου (ως τεχνικό διευθυντή) ώστε να χτίσει τη «νέα» Ανόρθωση η οποία ουσιαστικά θα επέστρεφε στην κορυφή και στις επιτυχίες. Η επιλογή Λάρκου για τη θέση του προπονητή ήταν ο Ντάρκο Μίλανιτς, με την ιστορία να είναι λίγο πολύ… γνωστή. Η ομάδα δεν κατάφερε ποτέ να ανταποκριθεί και σύντομα ήρθε το τέλος, αρχικά του Μίλανιτς και μετέπειτα του Νεόφυτου Λάρκου.
Φυσικά οι δύο τους διατηρούσαν συμβόλαιο με την ομάδα και για να αποχωρούσαν έπρεπε να βρεθεί μία κοινή λύση. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν συνέβη αλλά οι δυο τους παρουσιάζονται έτοιμοι να διεκδικήσουν όλα τα χρήματα που προνοούσε το συμβόλαιο τους.
Οι ίδιοι θεωρούν ότι δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο ώστε να παρουσιάσουν έργο, και δεν είναι έτοιμοι, τουλάχιστον για την ώρα, να βάλουν νερό στο κρασί του και να επιτευχθεί συμφωνία για την αποζημίωση.
Μάλιστα χρεώνουν στη διοίκηση μερίδιο της αποτυχίας, καθώς οι χειρισμοί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (πχ. Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, Αμρ Ουάρντα), δεν ήταν σε καμία περίπτωση ιδανικοί ή έστω δεν ήταν αυτοί που θα ανέμεναν οι Λάρκου – Μίλανιτς, καθώς όπως αναφέρουν κύκλοι των δυο απ’ τη μια ο Λάζαρος δεν ήταν προτεραιότητα στο πλάνο, ενώ απ’ την άλλη το πολύ υψηλό συμβόλαιο του Αιγύπτιο στέρησε την ευκαιρία να δαπανηθούν περισσότερα χρήματα για μεταγραφή στην επιθετική γραμμή αλλά και στη θέση του δεκαριού.
Επί της ουσίας κι όσο δεν βρίσκεται η χρυσή τομή στο οικονομικό, η Ανόρθωση θα πρέπει να καταβάλει όλο το ποσό του συμβολαίου, όπως ακριβώς προνοείτο στην αρχική συμφωνία. Ως εκ τούτου από πλευράς της διοίκησης Πουλλαΐδη η αποζημίωση για τους δυο είναι ένα βαρίδιο το οποίο θα κουβαλά έως ότου βρεθεί λύση…
