Χρήστος Ζαβός
Άμα λάβεις υπόψη τα κλισέ και δη αυτά που διατηρούνται στον αθλητισμό, τα πάντα χάνονται και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Και επειδή τέτοια τσιτάτα δεν μπορείς να τα αγνοήσεις γιατί ακριβώς πηγάζουν μέσα από τη σοφία του αθλητισμού ή της ζωής γενικότερα, ο Άρης, ναι, μπορεί και να το χάσει.
Μπορεί και να το χάσει, άμα απωλέσει την συνέπεια του ή άμα δεν παρουσιαστεί έτοιμος στα τελευταία τέσσερα ματς, από άποψης σωματικής (δύσκολο μου φαίνεται), ψυχολογικής, πνευματικής ή να αποδειχθεί και άτυχος ρε παιδί μου.
Οι Λεμεσιανοί, κυνηγούνται από μια ομάδα που έχει να κερδίσει εξήντα περίπου μέρες και άλλη μια που οι παίκτες της μοιάζουν να χρειάζονται οξύμετρο παρά να σκοράρουν. Και όμως εξαρτάται...
Όλα τα πιο πάνω και άλλα πολύ περισσότερα ανήκουν σ’ ένα συγκεκριμένο πλαίσιο μέσα από το οποίο εκτυλίσσεται η κουβέντα γύρω από το ποδόσφαιρο.
Άμα όμως το προσεγγίσεις ειδικότερα, επί των δεδομένων έτσι όπως προκύπτουν μέσα από τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, οι Λεμεσιανοί θα πρέπει να αποδειχθούν αυτόχειρες για να μην πραγματοποιήσουν την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Ακριβώς γιατί υπερτερούν σε όλους τους πραγματικούς τομείς έναντι των αντιπάλων τους. Και όταν λέμε πραγματικούς εννοούμε παράγοντες που μετρούνται ή και παρατηρούνται εντός των αγώνων. Δηλαδή σωματική δύναμη, φυσική κατάσταση, απόδοση σε άμυνα και επίθεση, αποτελέσματα, ψυχολογία και βαθμολογικά. Σε όλα!!
Σ’ όλα τα υπόλοιπα μειονεκτούν, μα δεν πρόκειται για δεδομένα ρεαλιστικά αφού αναφερόμαστε στην φανέλα, την ιστορία, το μέταλλο του πρωταθλητή ακόμη και τη παρουσία του κόσμου που ναι μεν παίζει κάποιο ρόλο, αλλά καμία ομάδα στην ιστορία δεν πήρε τίτλο απλά και μόνο για τον κόσμο της. Είναι δηλαδή ένας παράγοντας βοηθητικός μα όχι καταλυτικός.
Οι πράσινοι του Σπιλέφσκι, κυνηγούνται από μια ομάδα που έχει να κερδίσει εξήντα περίπου μέρες και άλλη μια που οι παίκτες της μοιάζουν να χρειάζονται οξύμετρο παρά να σκοράρουν στο αντίπαλο δίχτυ. Η Πάφος δεν συγκαταλέγεται στους διεκδικητές πια αφού ούτε και οι ίδιοι δεν το πιστεύουν.
Για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα ένας εκ των ΑΠΟΕΛ και ΑΕΚ, πρέπει 100% να διαφοροποιήσουν τα δεδομένα που κυρίως τους αφορούν.
Για την ΑΕΚ είναι απλά τα δεδομένα μα συνάμα και πιο δύσκολα νοουμένου ότι βγάζει την ίδια απογοητευτική εικόνα εδώ και μήνες. Το παραδέχονται πια και στην Λάρνακα ότι αποδεικνύονται ανεπαρκείς και ότι η Ευρώπη και οι μεταγραφές του χειμώνα αποδείχθηκαν καταστροφικές παράμετροι στην προσπάθεια τους να πάρουν το τιμημένο.
Στον ΑΠΟΕΛ, τα δεδομένα είναι κάπως πιο πολύπλοκα. Αρχικά για να τα φέρει τούμπα θα πρέπει να κινητοποιηθούν πολλοί παράγοντες, όπως αυτοί που αναφέραμε πιο πάνω μα που δεν μετριούνται στην πραγματικότητα. Παράγοντες του τύπο φανέλα, ιστορία, dna, κόσμος και πάει λέγοντας. Επιπλέον θα πρέπει επιτέλους να γίνουν αποτελεσματικοί, να ξεμπουκώσουν δηλαδή σκοράροντας.
Πέραν αυτού το ματς με την Πάφο είναι πέρα για πέρα καθοριστικό καθώς σε περίπτωση στραβής θα εμβαθύνει πολύ περισσότερο το ρήγμα της αμφισβήτησης και της εσωστρέφειας που ξεκίνησε ήδη να βγαίνει στο προσκήνιο. Μισθοδοσίες, προπονητής, παίκτες και τα συναφή.
Επί των ρεαλιστικών δεδομένων, ο μοναδικός λόγος που ο ΑΠΟΕΛ καθίσταται επικίνδυνος στην κουβέντα για το πρωτάθλημα είναι η άμυνα του και μόνο. Με τους Κρέσπο και Μπέλετς, αλλά και τον Κονσταντίνοφ να διατηρούν απλά το μηδέν, το σενάριο να κατακτήσουν το πρωτάθλημα έστω και με 1-0 στα κρίσιμα ματς, δεν μοιάζει με σενάριο φαντασίας.
Ευκόλως διαπιστώνει κανείς ότι η επόμενη αγωνιστική μοιάζει και σούπερ καθοριστική. Με τις Πάφο και ΑΕΚ να παίζουν τα τελευταία τους χαρτιά, φιλοξενώντας τους δύο πρωτοπόρους, ο συνδυασμός αποτελεσμάτων που ενδεχομένως θα προκύψει, μπορεί να βάλει μπουρλότο στο πρωτάθλημα.
