H συμμετοχή του στην εντεκάδα ήρθε από την εξωτερική, μιας και η προβλεπόμενη επιλογή για να καλυφθεί το κενό του τραυματία Σέχου ήταν αυτή του Ψάλτη. Εντούτοις, ο Χένινγκ Μπεργκ αποφάσισε να μην πάει στην πεπατημένη στο παιχνίδι με την Πάφο κι έριξε στην εντεκάδα τον Κίκο, δείχνοντας πως στο μυαλό του ο Πορτογάλος προορίζεται και για άλλες δουλειές πέραν από το να καλύπτει τα… ρεπό του Λέτσιακς.
Ο Κίκο, μάλιστα, δεν κλήθηκε απλώς να παίξει με αντίθετο πόδι στην απέναντι πλευρά. Ο προπονητής τού ανέθεσε έναν ρόλο σύνθετο, με τις εντολές ως προς τη δουλειά που είχε να κάνει στο γήπεδο να προσαρμόζονται στις ανάγκες της ομάδας του βάσει και της εξέλιξης του παιχνιδιού.
Ο Πορτογάλος έβγαλε το πρώτο ημίχρονο του ματς επί της ουσίας χωρίς προωθήσεις από τη δεξιά πτέρυγα, καθώς όταν η Ομόνοια είχε την κατοχή η εντολή που του είχε δοθεί από τον Μπεργκ ήταν να κλίνει προς το κέντρο και να παίζει ως τρίτο στόπερ πλάι στους Χούμποτσαν και Παναγιώτου.
Mε το σκορ σε βάρος της και αριθμητικό πλεονέκτημα υπέρ της ομάδας του, ωστόσο, στο δεύτερο ημίχρονο ο Κίκο λειτούργησε περισσότερο ως ένα… συμβατικό ακραίο μπακ. Είχε μπόλικες προωθήσεις υποστηρίζοντας τον Λοΐζου από τη δεξιά πτέρυγα (κάτι που πιθανόν να έπαιξε τον ρόλο του στο να βελτιωθεί η απόδοση και του νεαρού εξτρέμ), έβγαλε σέντρες, δοκίμασε σουτ κι έβαλε, ασφαλώς, το λιθαράκι του να σωθεί ο βαθμός με την γλυκύτατη μπαλιά που έβγαλε για το κεφάλι του Γκόμεθ στην τελευταία φάση του ματς.
Σε γενικές γραμμές το πρώτο δείγμα του Πορτογάλου ως δεξί μπακ κρίνεται θετικό. Και με τον Σέχου να αναμένεται να μείνει στα «πιτς» και στις επόμενες άμεσες υποχρεώσεις της Ομόνοιας, είναι πιθανό να κληθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε αυτόν τον ρόλο και στο εγγύς μέλλον.
