Χρήστος Ζαβός
Σούπερ ομάδα οι Δανοί. Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περαιτέρω, με την μπάλα στα πόδια είναι απείρως καλύτεροι απ’ ότι οι πράσινοι. Τώρα να μου πεις, στα παλιά σου τα παπούτσια και κανένα δεν ενδιαφέρει ποιος είναι ο καλύτερος, σημασία έχει αυτός που θα πάρει την πρόκριση.
Και σ’ αυτό αβαντάζ έχει η Ομόνοια τουλάχιστον ως προς το σκορ. Να ναι καλά ο «Μάτζικ» τους έδωσε το μανίκι να το κουβαλούν, μέχρι τον επαναληπτικό.
Στο πληκτρολόγιο όλοι είμαστε προπονητές και εκ του μακρόθεν καθηγητάδες. Είναι όμως κάποια πράγματα που βγάζουν μάτια και κάποιες δημόσιες τοποθετήσειςπου δεν μπορούν να γίνουν αποδεχτές.
Από το χθεσινό ματς, αν είναι να πεις κάτι, είναι φυσικά ο οίστρος του Μπέζους, ο Λάγκ που ενίσχυσε την άποψη κάποιων ότι ο Κουλιμπαλί δεν είναι ηγέτης, ο Σίμιτς που επιλέχθηκε αντί του Λοίζου και το πρότζεκτ «Κακουλλής» που φαίνεται να στηρίζεται από το Σοφρώνη και γενικότερα το μηχανισμό της Ομόνοιας αν λάβουμε υπόψη τι είπε ο Γιάνσον στη συνέντευξη του.
Αυτά και άλλα πολλά μπορείς να πεις για το χθεσινό στο πράσινο ΓΣΠ, μα το θέμα στην Ομόνοια πέραν από την πρόκριση που θα παιχτεί στα βόρεια, είναι η ενίσχυση στο ρόστερ. Και είναι ένα θέμα που και φέτος απασχολεί και τείνει να γίνει έθιμο εις το οποίο συμμετέχει ο «Λαός» και η διοίκηση. «Θέλουμε μεταγραφές» οι μεν, «είμαστε κομπλέ» οι δε.
Δεν θ’ αναφερθούμε στην πολιτική «με το κερί» όπως την είχαμε καταγράψει τα περασμένα δύο καλοκαίρια, αμέσως μετά το πρωτάθλημα, ούτε και τη περσινή που επίσης δεν ήταν σούπερ αποδοτική νοουμένου ότι ήρθαν παικταράδες (Μπέζους- Καρίμ-Μπρούνο) μα ήρθαν και κάτι μονάδες τύπου Πάρκερ, Χούπερ με fish and chips.
Δεν είναι όμως το θέμα μας η αξιολόγηση, τι έγινε σωστό και τι λάθος. Άμα με ρωτάς κιόλας η Ομόνοια έχει ένα πολύ καλό μηχανισμό εντός του ποδοσφαιρικού τμήματος, που εργάζεται μεθοδικά, με τα λάθη με τα σωστά τους. Δεν συμφωνώ και δεν υιοθετώ τη δαιμονοποίηση του Ταραπουλούζη, αντιθέτως η παρουσία του μοιάζει πέρα για πέρα ωφέλιμη στην Ομόνοια. Δείτε κάποιες άλλες ομάδες και θα καταλάβετε τι λέω.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα, η πολιτική που χαράσσεται και η νοοτροπία που υπάρχει γύρω από τις μεταγραφές είναι τα σημεία που τίθενται υπό συζήτηση, προκαλώντας διαφόρων ειδών σχόλια.
Η πολιτική αυτή εκφράστηκε ομόφωνα από τους Παπασταύρου και Γιάνσον. Ήταν δε τόση η ομοιότητα στο λόγο και στο σκεπτικό τους, που δεν σου δίνει περιθώρια να σκεφτείς τίποτα άλλο πέραν του ότι είναι κατασταλαγμένοι και απόλυτα συμφωνημένοι για το πώς χαράσσεται η πολιτική στις μεταγραφές.
Από την άλλη όμως είναι αλήθεια ότι τα επιχειρήματα τους δεν βρήκαν απήχηση στη μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου, αλλά και πολλών άλλων που παρακολουθούν την Ομόνοια σε τούτα τα πρώτα τέσσερα παιγνίδια της.
Ενδεχομένως οι ιθύνοντες να έχουν δίκαιο ότι κάποιοι παίκτες εντός του ρόστερ θα φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο και θα λάβουν ευκαιρίες. Ήδη ο Λάγκ έκανε ένα καλό ματς χθες, ο Κασαμά ανεβαίνει, ο Μπέζους έγινε ηγέτης, ο Λέζιακς δεν είναι το περσινό φάντασμα…μπορεί και ο Μίλετιτς να βελτιωθεί, ο Κακουλλής να γίνει ψυχρός εκτελεστής, ο Ψάλτης ο καλύτερος δεξιός μπακ της Κύπρου, ο Λοίζου θα κάνει επιτέλους το επόμενο βήμα και θα εκτοξευτεί, ο Χάμπος θα μοιάζει με τον Σκόουλς στο παιγνίδι του και πάει λέγοντας. Όλα αυτά είναι πιθανά, μα και μπορεί να μην γίνουν και ποτέ. Και γι’ αυτό πρέπει να οχυρωθείς, διασφαλίζοντας το βάθος στο έμψυχο υλικό.
Όσον αφορά δε την πληρότητα του ρόστερ, επίσης υπάρχουν κάποιες διαφωνίες που προκύπτουν μέσα από τα δεδομένα.
Ποιος αλήθεια μπορεί να βεβαιώσει μετά σιγουριάς ότι αν ο Κακουλλής δεν γίνει αυτό που επιθυμούν, δεν θα έχει πρόβλημα συνολικά η ομάδα στο σκοράρισμα; Αλήθεια πέραν του Καρίμ που είναι παικταράς και του Κακουλλή που προσπαθεί να βρει την ταυτότητα του ως επιθετικός, δεν έχει θέση στην ομάδα ένα φορ που μπορεί να κτυπήσει στο χώρο, τρώγοντας τις κάθετες του Μπέζους; Ένα φορ που μπορεί να ελίσσεται και από τα πλάγια, πίσω ή και μπροστά από τον Καρίμ;
Όντως οι τέσσερις θέσεις των εξτρέμ έχουν καλυφθεί; Δηλαδή αν ο Λοίζου δεν κάνει το βήμα, εάν ο Ζαχαρίου χάσει την ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να παίζει στην Ομόνοια και εάν ο Σίμιτς κληθεί να πάει στον άξονα αντί του Μπέζους, πόσο επικίνδυνη θα είναι η ομάδα από τα πλάγια; Μονάχα με το Σεμέδο; Δεν κολλά ένα δεξί εξτρέμ, αριστεροπόδαρο κιόλας καλύτερα, που θα βοηθήσει το Λοίζου στον ανταγωνισμό και θα δώσει περισσότερες λύσεις στα πλάγια;
Ως προς την επιθετικότητα στα δεξιά της άμυνας; Μπορεί να αντιστοιχηθεί με αυτήν της αριστερής μεριάς; Μπορεί ο Μάθιους να γίνει ένα επιθετικό μπακ, όπως ο Λέζιακς αριστερά ή και ο Σιπριάνο που ήρθε στην ομάδα ακριβώς ως τέτοιος; Μήπως ο Ψάλτης; Γιατί όχι, αυτοί θα ξέρουν καλύτερα.
Και στο κέντρο της άμυνας; Ποιος εκ των τεσσάρων θα ηγηθεί, θα βάλει τη μπάλα χάμω για να ηρεμήσει η ομάδα, θα κτίσει το ματς από πίσω και θα κατευθύνει τους συμπαίκτες του; Ο Νικόλας; Μακάρι, ακόμη όμως δεν έχει αναδειχθεί σε ηγέτη καθότι πέρσι είχε ένα σούπερ έμπειρο παίκτη δίπλα του όπως ο Γιούστε. Ο Κουλιμπαλί δείχνει να είναι ένας παίκτης με καλά φυσικά προσόντα, δεν μοιάζει όμως με ηγέτη. Όσον αφορά τους Λάγκ και Μίλετιτς τους γνωρίζουμε. Καλός παίκτης ο Σέρβος και ίσως να είναι αδικία αν αποχωρούσε, αλλά η Ομόνοια δεν έχει αυτή τη στιγμή τον στόπερ ηγέτη. Δεν ξέρω, μα μακάρι να μην το πληρώσουν και ας μην έρθει στόπερ.
Είναι αλήθεια στο πληκτρολόγιο όλοι είμαστε προπονητές και εκ του μακρόθεν καθηγητάδες και ξερόλες. Από την άλλη όμως, είναι κάποια πράγματα που βγάζουν μάτια και κάποιες τοποθετήσεις από επίσημα χείλη που δεν μπορούν να γίνουν σώνει και καλά αποδεχτές.
Ο καθένας έχει την άποψη και είναι σεβαστή. Σ’ αυτό που συμφωνούν οι πάντες είναι ότι η Ομόνοια είναι μια πολύ καλή ομάδα, οργανωμένη, με ποδοσφαιρικό μηχανισμό και σοβαρή διοίκηση. Για το αν όμως χρειάζεται ή όχι ενίσχυση, υπάρχουν απόψεις που πολύ διαφέρουν απ’ αυτές του Παπασταύρου και του Γιάνσον. Και καταγράφονται…
