Οι δυο κατηγορίες ηλιθίων

Το έργο παίχτηκε σε πολλοστή θλιβερή επανάληψη. Για μια ακόμη φορά οι αλητάμπουρες έδρασαν και ματαίωσαν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Το τι έγινε στο Τσίρειο στάδιο την περασμένη Κυριακή, όλοι το είδαμε. Και αηδιάσαμε.

Ο θεσμός της κάρτας φιλάθλου, στον οποίο οι υγιείς φίλαθλοι επένδυσαν πολλά, αλλά δυστυχώς δεν ήξεραν τη γύμνια του, δεν εφαρμόζεται.  Οι οπαδοί δεν κάθονται στις θέσεις που αντιστοιχεί το εισιτήριο τους, ενώ είτε δεν υπάρχουν κάμερες ταυτοποίησης σε όλα τα γήπεδα, είτε αυτές που υπάρχουν είναι ελλειμματικές, με αποτέλεσμα οι φωτογραφίες  να είναι αλλοιωμένες. Γενικότερα, λείπουν συστήματα τα οποία θα έπρεπε να εφαρμοστούν για να λειτουργήσει σωστά η κάρτα φιλάθλου.  Μόνο τρία γήπεδα έχουν αυτά τα συστήματα.

Οι υπεύθυνοι για τον έλεγχο των εισερχόμενων φιλάθλων υπνώττουν, ( μέχρι και …πύραυλο  μπορεί να περάσει κανείς στο γήπεδο και να μη πάρει χαμπάρι κανείς).  Υπάρχει και μια αλλη παράμετρος στο θέμα του ελέγχου. Θυμίζουμε ότι ο Γενικός Διευθυντής του ΓΣΠ, Φοίβος Κωνσταντινίδης, κατήγγειλε τις  προάλλες στον ΣΠΟΡ FM 95 ότι στο ΓΣΠ εντοπίστηκαν πλαστές κάρτες φιλάθλου.

Τα σωματεία΄, ή ακριβέστερα οι διοικήσεις τρέμουν τους χουλιγκάνους - ενώ παράλληλα τους «χαϊδεύουν» με ανοητολογίες  του στυλ ...υπέροχος κόσμος, ατμόσφαιρα που μόνο αυτοί ξέρουν να δημιουργούν  κλπ κλπ για υποστήριξη της ομαδάρας- και δεν τους «δίνουν» στην αστυνομία. 

Η αστυνομία δεν δρα αποτελεσματικά- δεν νομίζω να υπάρχει αστυνομία στον κόσμο που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει εκατό, άντε  διακόσιους κουκουλοφόρους κουραδόμαγκες που οχλαγωγούν - ενώ οι αδικοπραγούντες, ξέρουν ότι αν συλληφθούν και κατηγορηθούν, (επαναλαμβάνω αν), οι δικαστικές διαδικασίες θα κρατήσουν κάποια χρόνια.

Θα γίνουν ασφαλώς οι γνωστές παρεμβάσεις οι δε δικηγόροι τους, που δεν ενδιαφέρονται βέβαια ποσώς για την απονομή δικαιοσύνης, αλλά  έχουν ως μόνη τους έγνοια, το να ερμηνεύσουν το νόμο κατά πως συμφέρει στα καλόπαιδα που είναι πελάτες τους, θα ψάχνουν να  βρουν κανένα παραθυράκι του νόμου να τους απαλλάξουν από τις κατηγορίες.

Όλα αυτά είναι ο ορισμός της ανομίας και της ατιμωρησίας. Γνωρίσματα που δεν χαρακτηρίζουν μόνο το ποδόσφαιρο μας, αλλά άπασα την Κυπριακή κοινωνία. Και δυστυχώς είναι τόσο ριζωμένα μέσα μας που δεν φεύγουν. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή»,  λέει το άσμα.  Αλλά μάλλον κανείς δεν είναι διατεθειμένος να την κάνει.

Αυτά τα χαρακτηριστικά, (ανομία και ατιμωρησία), τρέφουν την αποκρουστική δικτατορία των ηλιθίων στο ποδόσφαιρο. Που ανενόχλητοι, δίκην υπερκυβέρνησης, κάνουν ότι θέλουν και όποτε θέλουν. Αλλά δεν ξέρω αν όλοι εμείς που υφιστάμεθα τη δικτατορία των ηλιθίων, είμαστε λιγότερο ηλίθιοι από αυτούς.